maandag 6 december 2010

Afscheid (nemen bestaat niet)

Met spijt in het hart hebben we vandaag afscheid genomen van Daffy.
De nieuwe eigenaars zullen Daffy terug door Afrika loodsen. De verwachte vertrekdatum is na de zomer 2011.



DAFFY 6 IS BORN!!

een paar herinneringen aan Daffy 5 ...




Zie ginds komt ...

Daffy heeft de sint veilig naar school gebracht.



zaterdag 2 oktober 2010

Lang op Reis



Het jaarlijkse info- en ontmoetingsmoment ‘Lang op Reis’ van Wegwijzer, dat zich richt tot kandidaat langdurige reizigers, gaat door op zaterdag 20 november in de jeugdherberg van Leuven.

En ook wij zijn erbij!

Vanaf 16u kun je met heel concrete vragen doorlopend terecht bij een 10-tal informanten die net terug zijn van een langere reis.
Daarnaast verzorgen Geert & Joke een beeldpresentatie van 2 keer 40 minuten over hun wereldreis, vertellen de mensen van TangaTanga je hoe je onderweg op een eenvoudige manier een (gratis) blog kunt bijhouden en tonen Dieter en Els een fotodocumentaire over hun jaar door Azië en Zuid-Amerika met een circusvoorstelling.

Het programma vind je hier: http://www.wegwijzer.be/sites/default/files/leuven.pdf
(of klik op de lang op reis afbeelding rechts)

Waar: Jeugdherberg Blauwput, Leuven, www.leuven-hostel.com
Toegangsprijs: Gratis voor -30-jarigen & Wegwijzer-leden; €5 voor anderen.
Inschrijven: Wil je er bij zijn als bezoeker, moet je even reserveren via carmen@wegwijzer.be of 050 33 75 88

zondag 20 juni 2010

Daffy zoekt nieuwe eigenaars



Versie: PZJ75 - 4x4
Kilometers: 425 000km
Brandstof: Diesel
Celinderinhoud: 3400cc
Jaar: 1991

Daffy is in zeer goede staat en met veel zorg onderhouden. Verschillende onderdelen zijn recent vervangen of gereviseerd: nieuwe ophanging (bladveren en dubbele schokdempers), radiator, versnellingsbak, stuurhuis, batterijen, remmen, assen, differentieel, ... Perfect uitgebouwd voor avontuurlijke reizen: daktent van Eazy Awn, bullbar, verstralers, flankladder, dakrek, uitgekiemde compartimentering, beschermingsplaat onder motor, ingebouwde converter voor electriciteit, ... Accessoires: luifel (8m²), 2 gastanks, ingebouwd kooktoestel (3 pits), jerrycans voor diesel (3x20l), watertanks (2x35l+10l+5l)), 2 nieuwe reservebanden (all terain BF goodrich), kookgerei, gereedschap, spanriemen, touwen, filters, zandladders, handlier, GPS (Garmin 60CSx met tracks4Africa), laptop, hi-lift jack (gemonteerd op bull-bar), ...

maandag 1 maart 2010

ReisMarkt 2010


Op 28 februari was er de jaarlijkse reismarkt te Brugge. De beurs is een organisatie van Wegwijzer, reizigers informeren reizigers is het concept. Bij onze voorbereiding voor onze trip zijn we er ook langsgegaan om met ervaren reizigers te praten wat ons veel informatie gaf. Dit jaar hebben we voor de eerste keer zelf deelgenomen als informant. Het was een super drukke dag met veel bezoekers aan onze tafel. Hopelijk hebben we verschillende mensen kunnen inspireren en warm maken voor een trip naar Afrika.


Ga zeker eens een kijkje nemen op www.wegwijzer.be

donderdag 12 november 2009

Daffy is back home

We zijn terug compleet!! Zondag is Daffy aangekomen in de haven van Antwerpen en vandaag zijn we Daffy gaan ophalen.



maandag 19 oktober 2009

zondag 18 oktober 2009

Back home :-(


Sinds vrijdag zijn we terug thuis, en het is wennen... Er stond een heel welkomscomité ons op te wachten in Zaventem met spandoek en toeters. Leuk thuiskomen zo!

Van onze laatste week in Kaapstad hebben we enorm genoten! Nick&Nicola hebben voor een warm welkom gezorgd, we voelde ons er meteen thuis. Vele feestjes gehad, maandag hebben oa. we Nick zijn 30ste verjaardag gevierd. Onze laatste nacht in onze daktent is er zoveel wind dat we maar besluiten om op het terras te gaan liggen onder de sterrenhemel, zalig zo buiten slapen. Het is raar na maanden om terug in zulke grote stad te zijn waar alles maar dan ook alles te verkrijgen is. Hebben ons dan ook goed laten gaan in de gigantische shoppingcentra. Woensdag hebben we Daffy in de container gezet voor verscheping naar Antwerpen, een emotioneel afscheid. Binnen een 3 tal weken zal ook Daffy terug in België zijn.

Spijtig genoeg zit het er nu definitief op, maandag gaan we terug werken. Ons avontuur zal nog lang blijven nazinderen en we zullen er nog veel aan terug denken.

Don’t dream your life, live your dream is meer dan ooit ons motto …

Onze blog is de laatste maanden heel erg druk bezocht, waarvoor dank. In totaal zijn er meer dan 12000 unieke bezoekers naar onze blog gesurft, waarvan er 3712 meer dan 4 keer per week. Het was steeds leuk iedere reactie of mail te lezen onderweg.

vrijdag 9 oktober 2009

YYIIHHAA


YES YES YES, WE DID IT!! Moeilijk om het gevoel te omschrijven dat we hadden als we onze laatste kilometers rijden naar de Kaap. 7 maanden zijn we onderweg geweest om om ons doel te bereiken, van Kaap Serat naar Kaap De Goede Hoop. Onderweg ontelbare schitterende ervaringen en herinneringen. We worden er beide behoorlijk stil van en genieten met champagne van dit unieke moment dat ons nog lang zal bijblijven.

Na het feesten voor de verjaardag van Katrijn gaan we door naar de Namib dessert. Het landschap is weeral wijds en groots. Solitaire is een bekende plaats hier, het is niet meer dan een klein gehucht met een winkel, camping, hotel en tankstation midden in de woestijn. Iedereen stopt hier en er heerst een gezellige drukte. Na het lezen van het boek Solitaire (van Ton Van Der Leen) waren we heel benieuwd het te zien. Voor degene die het boek ook gelezen hebben, Mooze staat nog steeds achter de toonbank. Sossuvlei is de meest populaire bezienswaardigheid van Namibië, de rode zandduinen zijn de hoogste ter wereld. Ze zijn indrukwekkend mooi en het levert vele foto’s op. Wim en Lies breken hier trouwens het record fototrekken in Nabimië.

Van andere reizigers hebben we de tip gekregen om naar een farm te gaan waar je kan wandelen met de cheetas en luipaarden. Het zijn natuurlijk “tamme” beesten maar dat is de enigste mogelijkheid dat je er dichtbij kan komen. Er zijn er 2 die zich laten aaien en ééntje begint zelfs onze armen af te likken (hebben een ongelooflijk ruwe tong). Bij de andere van de groep wilt ze het niet doen, wij zeggen dan maar dat het aan de zonnecrème ligt …

Onze laatste dagen samen met Wim & Lies spenderen we in luxe. Aan de fish River Canyon is er een luxeoord met warmwaterbronnen. Het is net terug open en alles is nog nieuw. We genieten van lekkere etentjes, massages, warmwaterbaden, champagne, … een zalige afsluiten van 3 leuke weken samen reizen door een schitterend land.

Met een dubbel gevoel vertrekken we richting Kaapstad …

woensdag 30 september 2009

HAPPY BIRTHDAY!!!


30 worden is niet niets en zeker niet als je 30 wordt in Namibië! Dagen vooraf was er weer volledige geheimhouding rond de activiteiten die gaan plaats vinden. Op mijn verjaardagsdag moet ik al om 6.15u uit men bed!!!! na een vlug ontbijt en al een eerste verjaardagstelefoontje stond de Roger klaar om te vertrekken, op weg naar een geheime locatie. Onderweg kom ik te weten dat we met een catamaran gaan varen. Jippie! Het weer zit niet echt mee, er is wind en vrij koud maar dat staat niet in de weg van ons plezier. Jeroen heeft 3 toeristils genomen en kan ertegen ;-) Onderweg zien we veel spelende zeehonden en dolfijnen. Aan schuimwijn en eten komen we zeker niet te kort! Ik eet vele oesters … op de achtergrond hoorde ik iemand vragen mogen we nog een tweede nemen, ik had er al 5 binnen… op de terugweg is er een lekker birthday-cake en heel de boot zingt verjaardagsliederen voor mij. Terug op de campsite staat de tafel ineens vol met cadeautjes, leuk! Na de middag zijn Jeroen en ik gaan shoppen, heel Swakopmund afgestapt en oa. een prachtige zonnebril gekocht. ’s Avonds gaan we eten in een Italiaan en toevallig komen daar ook Bart en Griet binnen. Het is een heel leuke avond, Ziggy, onze serveuse, trommelt heel het keukenpersoneel op om een verjaardagsconcert te geven Geweldig!!! De volgende dag is de feestvreugde nog niet voorbij, we gaan nog quaden in de duinen. Wauw! In het begin rustig aan maar al vlug vliegen we over de duinen, naar het einde toe konden we al goed de rollercoaster doen! ’s Avonds dineren we in het beste seafoodrestaurant van Namibië, hmmmmmmmm nog oesters!!!! En na 6 maanden nog eens scampi’s dat smaakte, dat alles met een prachtig zicht op zee. Het was een successvolle verjaardags tweedaagse. Iedereen bedankt voor de leuke verjaardagswensen per sms en mail! meer foto's staan op Flickr.

zondag 27 september 2009

Roger in Nabimië


Het plan: Wim & Lies verrassen en ze tegemoet rijden naar Waterberg Plateau, één voor dag voor het afgesproken tijdstip. Heel de dag wachten we vol spanning, steeds maar later worden, het begint te schemeren, we zijn ongerust … als we eindelijk door het gsm netwerk raken blijkt dat ze op een andere camping staan dan voorzien, 8km verder … Het weerzien de volgende ochtend is geweldig!

Onder het motto “je moet het eerst eten en dan zien” verrassen we hen de eerste avond met lekker vlees; Kudu, Giraffe, Zebra, Gemsbok, Springbok, … het één al wat lekkerder dan het andere. Klinkt misschien raar dat we dat eten maar dat is nu éénmaal Afrika en je moet het toch eens geprobeerd hebben.

Eerst staat het noorden en daarna het zuiden op het programma. Etosha is onze eerste stop. Een mooi nationaal park met goede faciliteiten. We zien zowat alles wat er zit en ook onze eerste (echte met volle manen) mannekesleeuw. Op de campsites zijn er waterputten die ’s nachts verlicht zijn, dit geeft de kans om de dieren ook tijdens de nacht bezig te zien. Veel neushoorns, Jackhalzen, Hyena’s, … komen er drinken. Best gezellig met een glaasje wijn in de hand. De drukste momenten zouden zijn vlak na zonsondergang en vlak voor zonsopgang. 2 keer zitten we om 5.30u al aan de waterput en 2 keer zien we niks buiten een hertje en wat vogels.

Wim & Lies rijden met een gehuurde jeep, wij dopen hem Roger. Waarom, lang verhaal …

Één van de moeilijkste stukken van noordelijk Namibië is Kaokoland of beter Himbaland. Verhuurfirma’s geven hier geen bijstand, toch nemen we het risico. In totaal brengen we er 7 dagen door en is het zweten, zwoegen en soms afzien maar adembenemend mooi. De eerste dag staat Roger in de Khoarib gorge (droge rivierbedding) al na 2 meter vast in het zand, na meer dan een uur werken hebben we Roger en Daffy terug op een hard stukje. De rivierbedding laten we maar links liggen want er is geen doorkomen aan. We vreten stof en zand, overal zit het. De wegen zijn moeilijk en een uitdaging voor onze jeeps. Het doel is om tot het noordelijkste punt te rijden, door de Hartmann Valley. Hier is een super de luxe lodge gelegen, Serena Cafema, maar 1000 US dollar per nacht. In alle gidsen staat dat je er onmogelijk met de auto kan komen … ons lukt het wel!! Onderweg mega zandduinen, veel duwen, banden uitgraven, zandplaten meter per meter verleggen, … onze 4x4 moet hard werken. De lodge is net boven ons budget dus we besluiten te gaan wildkamperen. Fantastisch mooi!!!

Via andere en even zware/lastige wegen rijden we terug. Onderweg zien we niemand behalve een heel deel Himba’s. Een unieke volksgroep, ze leven in hutten gemaakt uit koeienstront op onmogelijke plekken, ze dragen bijna geen kleren, stinken uren in de wind en spreken een eigen taaltje. Onderweg stoppen we even in een “dorpje = 1 hut” en delen we suiker en rijst uit (we denken achteraf gezien wel dat ze eigenlijk niet wisten wat te doen met die rijst, amai die hun tanden nu ...).

Een welgekomen rustdag spenderen we aan de Epupa Falls met het uitkuisen van Daffy & Roger en wat te genieten van de welgekomen rust. Namibië is een gigantisch groot land (28 keer België) wat maakt dat we soms lange afstanden moeten afleggen en veel uren moeten rijden. Er leven hier amper 2 miljoen mensen.

In Twijfelfontein bezoeken we een site waar vele rotstekeningen te bewonderen zijn. De tekeningen zijn 2400 tot 6000 jaar oud en (volgens ons) gemaakt door geen al te grote kunstenaars. Op een gegeven moment zegt onze gids dat twee rondekes een afbeelding is van borsten. Onze gids vraagt ons “van wie zijn deze?”, wij “van de Himba’s” (lopen toch bloot rond) onze gids een beetje geïrriteerd “waarom niet van Europese vrouwen?” wij “die kunnen ze in die tijd hier onmogelijk gezien hebben” …
Blijkbaar waren de borsten waterputten, grappige gids dat we hadden.

Via de Skeleton Coast rijden we verder naar het zuiden. Ons idee bij de skeleton Coast is dat het vol scheepswrakken ligt, dit blijkt helemaal niet zo te zijn. We zien er twee waarvan één enkel een hoopke ijzer is. De natuur is wel heel mooi.

Er staan veel nieuwe foto's online.