Ksar Daffy

Onze trip door de Sahara is goed verlopen. Het was tegelijkertijd ook een goede ervaring om met de GPS te leren werken en Daffy beter te leren kennen. De weg tot het laatste dorp hebben we vrij snel gevonden, vanaf daar begon het echte zandwerk, we hadden van Brahim (iemand die we hebben leren kennen in Douz) de GPS punten gekregen van een leuke overnachtingsplaats. Voor dit traject waren we enkel aangewezen op onze GPS, in het begin verliep het vrij moeizaam, konden niet de juiste tracks vinden en na 1,5u en 10km verder hebben we op het punt gestaan om terug te keren. We zijn blij dat we toch hebben doorgezet, we vonden vrij snel de juiste track en kwamen we aan op een super locatie, aan de voet van de grote zandduinen. Je moet je voorstellen dat je in een open zandvlakte staat met kleine heuvels, het snikheet is, een razende zandwind, en verder hier en daar wat bandensporen.
‘s avonds komen er ook nog airco toeristen aan (dit is het nieuwe woord dat we geven aan de toeristen die ze hier met honderden airconditioned jeeps rondzeulen, soms al dan niet zijn het ook bandjestoeristen, de all in verblijvers ;-) ) we houden ons afzijdig van deze groep en eten romantisch onder de sterren.

Bij het ontbijt praten we met een tunesier die eigenaar is van een bike en buggy shop, hij is heel geïnteresseerd in ons project en nodigt ons uit om eens langs te komen bij hem om foto’s te maken en een nieuwsitem op zen site te zetten (zie onze links vanaf volgende week)
We vinden vrij snel de track terug naar Ksar Ghilane en gaan via een lange en afmattende piste naar Matmata, de bekende (star wars) rots woning. In plaats van deze te bezichtigen lunchen we uitgebreid op een terrasje, tot grote verbijstering van de plaatselijke gidsen, we laten het allemaal over aan de airco / bandjes toeristen.

We plannen te overnachten in Toujane, bushcamping maar voelen ons er niet op ons gemak en besluiten om door te rijden naar Metameur. Hier heb ben we de contact gegevens van een Ksar, de grootste nog in tackt van Tunesie. Hier brengen we de nacht door op het binnenplein. Een Ksar is een gesloten plein door huizen die op elkaar gebouwd zijn tot drie hoog. Deze Ksar heeft de grote van de Groenplaats van Antwerpen. Het gevoel er snachts te zijn is onbeschrijfelijk en uniek. Er passeren hier overdag veel groepen airco/bandjes toeristen, die 5 min foto’s komen trekken en dan verder rijden. We krijgen veel vragen over ons project en worden zo ook aanzien als deel van de toeristische attractie. Daffy is nu wereldwijd bekend door de vele foto’s die genomen zijn in de DaffyKsar. Het is voor ons een bewustwording van hoe je je gedraagt als toerist als je het bekijkt vanuit de ogen van de plaatselijke bevolking. We praten heel de namiddag met de lokale bevolking en aanschouwen het geheel.

Deze ochtend merkten we dat onze daktent is losgekomen dus hebben we heel de voormiddag aan Daffy gewerkt (ook band vervangen) om alles weer vertrekkensklaar te maken. Voor de eerste keer slapen we vanavond op hotel met alles er op en eraan. Morgen gaan we naar de kust en zullen we waarschijnlijk ergens op het strand overnachten. Dinsdag gaan we door naar Libië, hebben sinds woensdag onze definitieve visa ontvangen, zijn enorm benieuwd naar dit land!

Er staan nieuwe foto’s en 2 video’s online.

Star Wars

Een kleine bergrit door de bergen stond op het programma … in Mides lopen we een boeiende gids tegen het lijf die samen met ons de trip naar Ong Jemal en de wereldbekende star wars site wil maken, we gaan in op zijn voorstel. Mides is een oud en verlaten dorp aan de rand van een indrukwekkende kloof waar verschillende bekende films zijn opgenomen, oa de Englisch Patient, de kloof vormt ook het decor voor de “vliegtuig”-achtervolgingen uit verschillende star wars filmen en de vader van ex-president Chirac deed in Mides zijn legerdienst. Na langs de gids thuis te passeren (en lekkere berberpizza op te halen) rijden we over het Kef Schfair gebergte langs een door het duitse leger aangelegde weg tijdens WOII. Onderweg zijn er schitterende vergezichten, op een punt had je het ideedat er in de verte zelfs een oceaan lag (mirage). Dwars door de woestijn rijden we via Ong Jemal (rotsen die met wel wat inspiratie op een kameel lijken) tot de goed bewaarde filmset van de eerste Star Wars film. Hier hebben ze 4,5 maand bezig geweest om 12min film te maken. De weg ernaar toe is barslecht en neemt enkele uren rijden in beslag. Het laatste deel is over zandduinen, we doen onze eerste ervaring op en zijn blij dat we een persoonlijke gids bij hebben die ons leert hoe we het moeten aanpakken. Na 6 keer proberen zijn we over de eerste duin geraakt, het begin gaat steeds vlot maar op het einde heb je super mul zand waardoor je onmiddellijk snelheid verliest en wegzakt. We genieten van een mooie zonsondergang en rijden in het donker door de woestijn terug naar Tozeur. Hebben behoorlijk wat geleerd over 4x4en en in het mulle woestijnzand rijden. We komen doodmoe terug aan in Tozeur en gaan in een plaatselijk restaurant bricks en nog meer berberpizza eten, lekker.

Gisteren zijn we tot Douz gereden door de Chot El Jerid, een immense zoutvlakte.

We staan nu op een leuke camping met douche en deze is welgekomen na een aantal dagen. We doen de was en kuisen Daffy op, is nodig want alles zit onder het stof en zand.

Wat vandaag een volledige rustdag zou worden is een beetje anders gelopen, deze ochtend merkten we op tijdens onze dagelijkse bandencheck dat één van onze banden wat platter stond dan normaal en er een vijs in zat, band eraf gehaald en laten herstellen in de plaatstelijke bandencentrale. Het heeft ons wel wat moeite gekost en hebben veel hulp gekregen, we zijn content dat het nu is gebeurd, weten nu juist hoe het moet.

Het is hier lekker warm, elke km dat we zuidelijker rijden stijgt de temperatuur mee… nu ongeveer een 28 graden en de komende dagen zou het naar 34 graden gaan (is een goede voorbereiding op de 50 graden die ons in Soedan te wachten staan) Morgen trekken we voor de eerste keer met enkel de gps de sahara in en gaan er ook een nacht in kamperen.

Onze Midesgids was een wandelende encyclopedie, hij wist hoeveel keer Tunesië in elk land ter wereld kon, hoeveel Tunesiërs er overal ter wereld per land wonen, … weet er iemand: als ze een bergweg gaan aanleggen, hoe bepalen ze dan welke route ze juist zullen volgen naar boven?

Bushcamping?!?

Na onze eerste rustdag besluiten we naar één van de noordelijkste punten van Afrika te gaan, Cape Serrat (dus we gaan echt van het uiterste noorden tot uiterste zuiden van Afrika) , we rijden onderweg door een mooie en steeds veranderende landschappen. Het is meteen ook onze eerste bushcamping (wild kamperen), we staan aan een idyllische baai op het strand.

We worden ’smorgens wakker met een super zonsopgang over de middelandse zee. We besluiten een stukje de kust te volgen, de eerste 30km zijn langs een stevig stuk off-road, voor de eerste keer zetten we Daffy in 4x4 en dat gaat lekker goed, stukken zijn over rotsen en andere door het zand, Daffy komt tot leven!!.

We plannen om te overnachten op Table De Jughurta, 10km van de Algerijnse grens en onderweg bezoeken we Dougga, een indrukwekkende Romeinse site.

De politiecontrole neemt per km gevoelig toe en nu moeten ook wij steeds stoppen en ons paspoort tonen (er is hier redelijk veel controle, elke 15km, maar normaal laten ze buitenlanders nooit stoppen). Bij de laatste controle post vertellen ze ons dat het niet zo een goed idee is om te gaan bushcampen en dat we toestemming moeten vragen bij de Garde National (GN) in het laatste dorp, dus doen we dit ook. De Garde National is reeds op de hoogte van onze komst en laat ons stoppen (gingen zowiezo wel toestemming vragen hoor :-) ). Vrij snel werd ons duidelijk wat we niet mochten gaan kamperen op de berg. Dit vanwege de huidige spanningen in de grensstreek, je mag het dorp momenteel ook niet verlaten tussen 20u en 05u.
De GN laat ons in hun kantoren komen en wachten op de chef om het “plan van aanpak” te bepalen waar we kunnen overnachten (het is reeds te laat om terug te rijden). Deze zou over een 15 tal minuten terug op post zijn, het worden uiteindelijk twee uur voor hij terug is. We babbelen de tijd rond met de GN op het kantoor, tonen wat foto’s van thuis en ondertussen komen en gaan er veel mannen die allemaal met ons een babbeltje doen of koffie trakteren. Na een tijdje komt er een man eten brengen, wij denken dat dit voor hen is maar blijkt dat ze dit voor ons besteld hebben, heerlijke couscous. Om de 10min vragen ze of we niets willen drinken en of alles nog ok is met ons, als Katrijn tekenen van koud hebben geeft halen ze zelfs een vuur tevoorschijn … we zetten uiteindelijk onze tent op aan de kant van de hoofdstraat over het kantoor van de GN (half op straat, half op de stoep maar met privé-bewaking). De nacht was ijskoud, ’s morgens was daffy zelfs aangevrozen.
Vanmorgen zijn we vroeg vertrokken (7u) om de lange rit naar Tozeur te maken. Rond de middag zijn we aangekomen en genieten voor de rest van de dag van de zon en de rust. Vanaf morgen gaan we off-road de bergen in en vanaf woensdag trekken we door de Sahara verder richting zuiden.
Het is wennen aan de uitermate gastvrijheid en vriendelijkheid van de bevolking hier die super fier zijn op hun land! We hebben de afgelopen dagen ver weg van het klassieke toerisme geweest en elke keer als we een dorp inrijden staat iedereen te wuiven en voelen wij ons precies de koning of de paus …

(nieuwe foto's van Tunesië staan online)

We zijn op afrikaanse bodem!!

de overzet naar Tunis is vlot verlopen, de zee was een spiegel en de touristil heeft goed zen werk gedaan. Jeroen heeft enkel 's nachts wat last gehad.

Rond 17uur na 22 u varen zijn we aangekomen in Tunis, na 1.5u mochten we de boot verlaten, er was een container op zen zij gegaan op de laadbrug... Het verlaten van de boot was gekkenwerk maar daffy is net iets sterker en groter dan de gemiddelde volgeladen punto :-)

Dan begon onze eerste afrikaanse grens ervaring van bureau naar bureau gaan niet wetende wat je daar moet doen, als ze telkens een stempel ergens plaatsen en een papiertje geven is het in orde.... denken we... al een geluk dat niemand het echt begreep inclusief politie en douane!

na 2u stempellen en aanschuiven worden we tunesië binnen gelaten. Oh What a feeling!!!!!

Hebben vrij snel de weg gevonden naar Nabeul waar onze camping is. restaurant binnen gestapt, zeer lekker gegeten en ja , met het nodige bier, hebben besloten een top 10 bij te houden en deze zal al moeilijk te verslagen worden ;-)

De foto's van europa staan online.

We zijn onderweg naar Afrika

onze trip naar Genoa is goed verlopen, zijn dinsdagavond laat aangekomen op de camping. het eerste plan was te overnachten in milaan maar de buurt was niet alles ... daffy heeft het goed gedaan, hebben vlot verkeer gehad, maar 1 keer vol in de remmen moeten gaan voor een auto met pech (na bocht in afdaling).
hebben lekkere pasta en pizza gegeten en vandaag genoten van de zon (+20 graden) en bier op terraskes. zitten nu op boot voor 24 uur richting tunis, met een beetje vertraging, om al te wennen ... hebben een super kamer, een suite, wel niet al te veel bij voorstellen, wel een schitterend zicht (gelegen op de boeg ...).
internet aan boord is traag en duur dus beantwoorden mails en posten de eerste fotos de komende dagen.

BEDANKT!!

Wij hebben genoten van onze take-off Party! Bedankt voor jullie giften en leuke babbels (soms wel wat te kort...). Morgen rond 10u vertrekken we om woensdag in Genoa de boot naar Tunis te nemen, Afrika, here we come ...