Geflipt!!

 Na het moeilijke vertrek van Marina (afgelaste vlucht) zijn we doorgereden naar Oeganda. Na lang twijfelen besluiten we rond Mount Elgon via een piste waar vele ons al voor gewaarschuwd hebben Oeganda binnen te rijden. De grensovergang gaat vlot vanaf het moment dat de douaniers uit de mis zijn gehaald. Hilarisch zoals steeds maar heel officiëel met veel stempels en papieren. De weg is barslecht en we klimmen en dalen steil op de flanken van Mount Elgon. Op vele stukken kunnen we niet sneller dan 5km/u. Onderweg komen er honderden mensen naar de kant van de weg gelopen om naar ons te wuiven, we voelen ons weer even de Queen & King. We wuiven enthousiast terug. Er hangen dreigende wolken boven ons maar gelukkig blijft het droog en komen we er goed door. Na 500 meter terug op het asfalt barst er een hels onweer los wat van de piste een modderpoel maakt, oef. We overnachten aan de SipiFalls en rijden daarna door naar Jinga, bekend voor het Wild Water Raften op de White Nile ("Probably the best raftingspot in the world" volgens hen, wij kunnen niet vergelijken). We boeken een rafting (Categorie 5, de zwaarste). Onze raft delen we met Nadav & Nadav (twee gasten uit Israel), Mary-Sun (Amerikaans), Henry (Oegandees) en Reuben (onze instructeur uit Nieuw-Zeeland). Het is een super dag. Bij het begin besluiten we in groep er vol voor te gaan en proberen door elke rapid te roeien en niet enkel onze instructeur het werk te laten doen. Gevolg, we flippen op 10 van de 12 zware rapids maar overleven er 2 waarvan 1 categorie 5+. Bij het flippen van de raft is het telkens weer even paniek, meegesleurd worden door de kolkende rivier, niet direct boven geraken, eens boven direct terug onder water gesleurd worden, alle teamleden zoeken en uit het water vissen. Meestal moet het razendsnel gaan want de volgende rapid komt eraan. Doodmoe kruipen we 's avonds in onze tent. De 2 Nadav'en nemen we mee tot Kampala waar we momenteel zijn.