Langs Lake Kivu rijden we een rondje door Rwanda en houden halt op verschillende plaatsen. Oa. in Huye, het vroegere Belgisch administratief centrum in koloniale tijden. Dit laat zich duidelijk merken aan de straatverlichting en een aantal bouwwerken. De grootste kathedraal van Rwanda is hier gebouwd in opdracht van Leopold III ter ere van Prinses Astrid, het nationaal museum is geschonken door Koning Bouwewijn. Van 1935 tot 1962 noemde deze stad Astrida
Rwanda 1994: Genocide, het moet verschrikkelijk zijn geweest! In Kigali bezoeken we een memoriaal die in detail de feiten weergeeft, we zijn onder de indruk en halen het einde niet omdat we zo aangedaan zijn van de beelden en foto’s. Bij een bezoek aan 2 kerken waar in totaal 15 000 mensen werden vermoord zijn we diep geshockeerd door de manier waarop deze mensen van het leven zijn beroofd. Er liggen overal nog kleren en beenderen. De kerken bezoeken we samen met een vlaams koppel, Griet & Bart die een jaar backpacken (www.bartengriet.webs.com)
“Pay tribute to the genocide but remember the future is looked to with hope, pride and determination” .
We zijn blij dat we Rwanda kunnen verlaten en rijden snel door naar Tanzania. Rwanda is ons in het algemeen wat tegengevallen. De mensen onderweg zijn wel heel vriendelijk en het landschap is mooi maar er zijn geen voorzieningen voor overlanders, het is ongelooflijk duur (onbetaalbaar, duurder dan België), véél mensen die beddelen, hotels trekken op niets, ...
Ons doel is nu om via Lake Tanganyika (westen van Tanzania) naar beneden te rijden. Het eerste deel is goed meegevallen, zijn door het grensgebied met Burundi gereden en hier zijn rebellen actief. Uiteindelijk zijn we zonder politie escorte erdoor gehutst, nu zitten we in Kigoma. Hebben een super locatie aan het meer gevonden, heel rustig aan een klein strandje. In dit deel van Tanzania komen bijna geen toeristen meer. De weg is lastig, moeilijk en vooral heel stoffig. De komende dagen gaan we door naar het zuiden en onderweg bezoeken we nog een Nationaal Park waar volgens de reisgids Bradt maar een 20tal bezoekers per jaar komen maar het zit wel vol van het wildlife ... we zijn benieuwd ...
Nieuwe foto's staan op Flickr.
2 opmerkingen:
Spijtig genoeg is de genocide een realiteit, daar mogen we niet aan voorbijgaan. Niet vergeten zoals zovele goede en slechte dingen.
Geniet nu nog maar en blijf voorzichtig.
Dat zal wel indruk gemaakt hebben. Zelfs op de foto's worden we even stil ... Op nu naar meer optimistische zaken en genieten van de natuur. Blijf wel alert en een dikke kus.
Een reactie posten